Een chronische spijsverteringsaandoening, een voedselovergevoeligheid is voor de directe omgeving vaak onzichtbaar maar kan grote gevolgen hebben voor het dagelijks leven. Of het nu om een glutenintolerantie gaat of een allergie voor appels, pinda’s of koemelk: leven met een voedingsallergie is geen pretje.
De spontaniteit valt weg als je op alle ingrediënten moet letten, als je alles moet checken én dubbelchecken. Vanzelfsprekendheden zoals een bicky burger en een pintje, familiale zondagochtendrituelen met pistoleekes en koffiekoeken vallen weg en uit eten gaan wordt een kruistocht.
Begrip:
Mijn grote wens voor hen is om van eten weer een aangename bedoening te maken. Zonder bedenkelijke blikken, zonder ongepaste uitspraken als: ‘Da’s zeker omdat ze op haar lijn wil letten’. ‘Een beetje bloem dat kan toch geen kwaad?’ ‘Oh je mag geen gluten, we hebben speltbrood.’
Geen brood, geen koekjes, geen taart, geen kroketten, geen spaghetti bolognaise, geen croque madame, geen witte chocolade, geen speculaasjes bij de koffie, geen café latte, …Nope, nope, nope….Je zou van minder teleurgesteld worden. Van dat kleine beetje bloem, een klein koekje of whatever wordt een glutard* ziek. Zo ziek dat de WC-pot urenlang zijn beste vriend wordt. Eens de darmen in hun herstellingsfase zitten, is het een kwestie van terug vertrouwen in eten te herwinnen en gaan voor een 100% glutenvrije maaltijd uit een afgesloten pakje.
Nog zo’n vervelende vraag: ‘wat mag jij eigenlijk wel eten?’ Heel veel natuurlijk, ook al lijkt dat niet altijd zo. Als je wil, kunnen we een lijstje bezorgen van de dingen waarvoor we allergisch zijn. Je hoeft het maar te vragen.
Enkele maanden geleden maakte eigenaar Paul Stenson van the White Moose in Dublin bekend dat iedereen die glutenvrije maaltijden wil eten in zijn eetcafé, een doktersbriefje moet tonen waarin staat dat die persoon een glutenallergie heeft. Hij is de hipsters beu! Ook chefs van eigen bodem vinden dat aangepaste gerechten teveel werk vragen in hun keuken. Deuh… Mensen met een glutenintolerantie eten niet glutenvrij omdat het een hype is, maar omdat ze ziek worden van gluten, dat is de enige (echte) reden dat ze u aan een kruisverhoor onderwerpen: Weet u de exacte samenstelling van al uw kruidenmengsels, houdt u steevast uw ovenbakplaat kraaknet, heeft u die sauslepel niet al in een andere pot met een allergeen gebruikt, is uw frituurvet vrij van krokettenresten? Dat zijn de vragen en de worries waar u als restauranthouder niet altijd bij stilstaat, maar door uw onverminderde aandacht hiervoor, kan u de zorgen en angst wegnemen van menig glutard. En wees maar zeker dat zij uitdrukkelijk en meermaals hun lofzang betuigen voor uw eetgelegenheid die wel een lekkere allergeenvrije maaltijd op tafel toverde. And good news travels fast, dat weet u ook.
Vertrouwen:
Vertrouwen is altijd al iets lastigs. Waar we liever niet bij een vreemde in de auto stappen, eten we wel gewoon alles uit een verpakking waar geen allergenen op staan die we niet mogen eten. Wie allergisch is voor bepaalde voedingsmiddelen, is het gewoon om de etiketten van etenswaren grondig uit te vlooien. Hoewel vaak duidelijk (ander lettertype/bold) wordt aangeduid op de verpakking welke allergene ingrediënten een product bevat, blijkt dat moeilijker voor mogelijke kruisbesmettingen, waarbij het voedingsmiddel tijdens het productieproces in contact is gekomen met (andere) allergenen. Hoewel ze op de meeste verpakkingen worden aangeduid, is dat vaak omdat de fabrikant zich wil indekken en niet omdat er daadwerkelijk een risico is vastgesteld. Door zulke “overbodige” waarschuwingen gaan mensen met een allergie vaak onnodig bepaalde producten vermijden, want ook kleine sporen van een allergeen kunnen al symptomen uitlokken en uitzonderlijk zelfs gevaarlijk zijn. Tegelijkertijd garandeert de afwezigheid van een waarschuwing niet dat het product volkomen veilig is, omdat het niet wettelijk verplicht is om kruisbesmetting te vermelden op de verpakking. Of er nu een waarschuwing staat of niet, het blijft dus moeilijk voor allergische mensen om op het etiket te vertrouwen. Er is nog heel wat werk aan de winkel omtrent de meldingsplicht van allergenen, blijkt uit een controleactie door het Federaal Agentschap voor de veiligheid van de voedselketen. Het veilig consumeren van voedsel zou toch een basisrecht moeten zijn voor iedereen.
Lekker genieten:
Deze blog gaat over mensen die graag eten, maar door hun voedselovergevoeligheid daarin beperkt worden. Zij kunnen niet ongestraft mee eten terwijl hun vrienden of collega’s broodjes afhalen of smakelijk een pastaslaatje verorberen. Gelukkig zijn ‘foodies’ in tegenwoordig. In de grote steden zijn er een aantal glutenvrije adresjes, raw food restaurants, glutenvrije bakkers, glutenvrije pizzatenten… Als je even op voorhand het internet doorzoekt kan je makkelijk plekken vinden waar eten wel een zaligheid is. Als je een dag vooraf het restaurant meldt welke voedselintolerantie of –allergie je hebt, zullen zij met plezier hun allergeenvrije suggesties voorstellen. En ook wij, de allergiediëtisten, willen je met plezier daarbij helpen, al is het maar door geschikte alternatieven te zoeken, recepten aan te bieden, tips voor het lezen van etiketten, geschikte adresjes, …
Ik wens je een prachtig 2018 met rustige darmen. Als mensen zonder intoleranties of allergieën er een beetje voor openstaan, zal de wereld een beetje mooiere zijn voor buiklijders ❤.
Uw kapoen,
Kris.
*glutard = persoon met glutenintolerantie of coeliakie