De laatste week van de zomervakantie is ingezet. Voor ons, ouders van een kind met een voedselallergie, betekent dat ook in voorbereidingsmodus voor het nieuwe schooljaar. Met een dochter die al naar het vijfde middelbaar gaat (oh, wat vliegt de tijd) en een school die ontzettend zijn best doet, is het nu rustig. De school neemt het van mij over. Makkelijk! Jammer genoeg loopt het niet overal even vlot. Start jouw kind in de kleuterschool, de lagere school of het middelbaar onderwijs? Dan is het helemaal spannend. Als ouder heb je geen idee hoe de school hiermee zal omgaan. Begrijpen ze de ernst? Wordt er goed gebriefd? Jij, als ouder van, moet de eerste stap zetten en zorgen dat er voldoende informatie wordt bezorgd. Ben je niet zeker genoeg, schakel dan een hulplijn in (bijvoorbeeld je allergiediëtist, je allergieverpleegkundige …).
Informatie is de sleutel tot succes. In eerste instantie kan je je kind zelf niet vroeg genoeg voldoende informatie geven. Je staat er van versteld hoe slim kinderen zijn, probeer hen vooral te ondersteunen maar neem niet alles uit handen, natuurlijk rekening houdende met de leeftijd van je kind … De voedselallergie hoort nu eenmaal bij wie ze zijn.
Enkele hulpmiddelen:
- Voor school kan je gebruik maken van allergieopschool.be . Hier kan je ook het allergie actieplan afdrukken en invullen. Laat er ook een stempel en handtekening van de allergoloog opzetten. Bij de overgang van crèche naar kleuterschool, van kleuterschool naar lagere school en van lagere naar secundair onderwijs is het logisch om iedereen te informeren. Maar dit is niet voldoende. Contacteer ieder jaar vooraf de school en vraag of er op een personeelsvergadering aandacht aan besteed kan worden. Iedereen die in contact komt met jouw kind, is best op de hoogte. Bij een nieuwe overgang ben je best zelf aanwezig (of je schakelt je hulplijn in). Bij een zelfde school (en zelfde personeel) vraag je of ze je hulp nodig hebben of ze zich voldoende gewapend voelen om de informatie zelf nog eens aan bod te laten komen.
- Zorg voor een lijstje met de voedingsmiddelen die niet kunnen, vooral ook de voedingsmiddelen waar niet aan gedacht wordt bijvoorbeeld m&m’s bij pinda-allergie, sommige kaassoorten bij ei-allergie, melk in koekjes bij koemelkeiwitallergie …
- Bespreek ook in hoeverre het nodig is alle contact te vermijden, bijvoorbeeld een klasgenoot eet pinda’s en neemt de deurklink vast net voor jouw kind de klink vastneemt, gluten of viseiwitten in lijm waar mee geknutseld wordt … Hoor je het nu in Keulen donderen? Elke voedselallergie is anders, bij een hoog risico is dit zeker besproken door jouw allergoloog. Twijfel je toch nog over verborgen aanwezigheden en is dit voor jouw kind belangrijk, maak dan een afspraak met een allergiediëtist. Weet je niet of dit voor jouw kind belangrijk is, vraag dit bij je volgend bezoek aan de allergoloog. Een regelmatige opvolging is sowieso belangrijk.
- Overleg met de directie / klasleerkracht wat er moet gebeuren bij klasuitstappen, klasactiviteiten … Op welke manier kan jouw kind zoveel mogelijk deelnemen zonder anders te zijn.
- Samen met het actieplan is het altijd zinvol (bij risico op anafylaxie) een trainer adrenalinepen te tonen aan het schoolpersoneel. Maak ook duidelijke afspraken. In de kleuter- en lagere school hadden wij de afspraak dat de adrenalinepen altijd in de klas lag. De juf of meester zorgde ervoor dat bij activiteiten en uitstappen de adrenalinepen meeging. In de middelbare school heeft mijn dochter zelf altijd haar adrenalinepen bij zich en er ligt een adrenalinepen op de leerlingendienst. Zij zorgt nu zelf dat ze haar pen meeneemt bij activiteiten buiten de school.
Naar mijn mening moet een kind met een ernstige voedselallergie alle activiteiten kunnen doen die een ander kind doet. Maar soms zit het gevaar in een klein hoekje, bijvoorbeeld die ene morgen dat de leerkracht biologie een proef deed met M&M’s (met pinda’s). Ze was even het gevaar van pinda’s vergeten. Gelukkig was een attente leerling heel snel om te melden dat dit niet kon door de allergie van mijn dochter. Even komen er slechte gedachten in je hoofd, hoe kan die daar nu niet aan denken … maar als je die gedachte even laat zijn, besef je dat die leerkracht veel verschillende klassen heeft. Die info van begin van het schooljaar is al lang geleden, dus het is logisch dat zij daar niet meer bij stil stond. En misschien is dit de grootste uitdaging voor ons ouders … We kunnen wel informeren, maar die angst is er toch altijd. Die angst mag de overhand niet nemen want dan kunnen we onze kinderen geen zorgeloze kindertijd en tienertijd zoals andere kinderen bezorgen. We moeten kunnen vertrouwen op onze omgeving en dit doorgeven aan onze kinderen. Jammer genoeg loopt het soms mis. Heel soms doordat onze informatie niet serieus genoeg genomen werd en dat doet pijn! Maar wees maar zeker dat diegene die dit niet serieus nam, het daarna eens zo serieus neemt. Soms accidenteel en hiervoor hebben we dan weer ons actieplan. Dit actieplan geeft ons geruststelling. Een allergische reactie is niet fijn, we willen onze kinderen hiervan behoeden en dit in de eerste plaats door steeds weer te blijven informeren. Ga er niet van uit dat men het nu wel weet.
Een dikke pluim voor alle ouders en alle kids met een voedselallergie,
An