In onze aanbevelingen voor de FODMAP-lijsten houden we rekening met de aanbevelingen van de Monash University.
Misschien heb je via verschillende kanalen (websites, mailingen, FODMAP-groepen) gemerkt dat de recente update van de app nieuwe FODMAP-arme portiegroottes bevat voor een aantal voedingsmiddelen, waaronder druiven, rode paprika’s, groene paprika’s, aardbeien, en tomaten en tomatenproducten.
Laten we eens kijken naar een paar van de belangrijke veranderingen:
Kerstomaten: Lage FODMAP-hoeveelheden veranderd van 75 gram naar 45 gram.
Gewone Tomaten: Voorheen waren tomaten onbeperkt te gebruiken; nu is de portie beperkt tot 65 g.
Rode druiven: Voorheen waren in druiven “geen FODMAP’s gevonden”; nu is de portie beperkt tot 28 g.
Aardbeien: Vroeger waren aardbeien onbeperkt te gebruiken, nu is de portie beperkt tot 65 g.
Rode paprika’s: Voorheen waren in rode paprika geen FODMAPs gedetecteerd”, nu al bij een portie van 43 g.
Groene paprika’s: Bij de eerste tests meldde Monash dat ze sorbitol bevatten. In latere tests meldden ze fructanen met een lage FODMAP-portiegrootte van 75 g.
Dit is wat je nu moet weten:
Jane Muir is universitair hoofddocent en hoofd Translationele Voedingswetenschap aan de afdeling Gastro-enterologie van de Central Clinical School aan de Monash University en legde uit: “Het zal je niet verbazen dat we hebben ontdekt dat het FODMAP-gehalte van voedingsmiddelen (vooral verse producten) aanzienlijk kan variëren…”.
Simpel gezegd is het helemaal niet verrassend dat verse groenten en fruit verschillende laboratoriumresultaten laten zien als ze opnieuw worden getest, omdat de geteste monsters niet hetzelfde zijn. De rassen verschillen, de teeltmethoden verschillen, de oogstmethoden verschillen en de opslag- en vervoersprocedures verschillen. Dit zijn slechts enkele van de variabelen die het FODMAP-gehalte kunnen veranderen.
Wat betekent dit voor jou?
Als je tot nu toe bijvoorbeeld druiven en aardbeien zonder probleem hebt gegeten en ze goed verteert, dan is er geen reden om je aanpak te veranderen. Als ze altijd al PDS-symptomen hebben veroorzaakt, dan voel je je misschien enigszins gerechtvaardigd door de nieuwe resultaten.
Maar hier zijn de feiten: Laboresultaten zijn gewoon referentiewaardes van waaruit je JOUW relatie met FODMAP’s samen met een Fodmap-gespecialiseerde diëtist kunt onderzoeken. Sommigen van jullie zullen in staat zijn meer te eten dan de hoeveelheden gevonden door het labo. Anderen zullen zelfs niet in staat zijn om de vermelde hoeveelheden te eten. Dat betekent niet dat de laboresultaten fout zijn.
Zowel de eerste als de huidige laboratoriumtests van de Monash University waren betrouwbaar. Ze rapporteerden gewoon wat er op dat moment werd gevonden, met de monsters die voorhanden waren – die overigens totaal zullen verschillen van de producten die je in de winkel koopt.
De echte “test” is hoe JIJ het voedsel verteert.
Succes,
Kris