De voorbije week stonden er toevallig enkele consultaties op m.b.t. de melkladder. Melkladder, wat is dat nu weer? Wel, de melkladder is een handig hulpmiddel voor kindjes met een niet IgE-gemedieerde koemelkallergie.
2 soorten koemelkallergie
Er zijn 2 soorten koemelkeiwitallergie, namelijk de IgE-gemedieerde en de niet IgE-gemedieerde. Verschillen vind je vooral terug in het tijdstip van optreden. IgE-gemedieerd geeft snel klachten, terwijl niet IgE-gemedieerd tot 72u later klachten kan geven. IgE-gemedieerd kan de kinderarts of allergoloog ook meten in het bloed en via een huidpriktest. Niet IgE-gemedieerd is niet te testen.
Bij een IgE-gemedieerde koemelkeiwitallergie wordt de melkladder NIET gebruikt. Deze peuters krijgen in het ziekenhuis een provocatietest om na te gaan of er uitgroei is. Van daaruit beslist de allergoloog dan verder. Bij een niet IgE-gemedieerde allergie kan de melkladder gebruikt worden.
In samenspraak met de kinderarts / allergoloog wordt bekeken wanneer de melkladder kan opgestart worden. Er bestaan 2 melkladders: tot 1 ½ jaar en vanaf 1 ½ jaar.
Vorige week zag ik 2 peuters terug waarbij we de melkladder al opgestart hadden. Bij 1 peuter was het fout gelopen bij innMelkladder MJame van 1 sandwich. De volgende dag was hij niet te genieten, had hij enorme buikpijn en diarree. Een trapje lager ½ sandwich en een kinderkoek lukte prima. We bespraken dan ook om gedurende 4 maanden te wachten met opbouwen, maar wel regelmatig een kinderkoek met melk en een halve sandwich te geven. Binnen 4 maanden kunnen we dan opnieuw proberen. Bij de andere peuter was het goed gelukt. Enkel de laatste stap melk was nog niet helemaal gebeurd aangezien de peuter dit niet lustte. Even samen nadenken over een mogelijk alternatief, en wat kwam er uit de bus? Koude pudding.
Tegelijkertijd had ik een nieuwe aanmelding van een baby’tje met een niet IgE-gemedieerde voedselallergie, waarbij de mama haar borstvoeding diende aan te passen. Tijdens ons eerste gesprek bleek dat de broer, nu 3 ½ jaar, ook een niet IgE-medieerde koemelkallergie had. Ondertussen at hij nog altijd koemelkvrij, hoewel hij op een feestje al eens een sandwich had gegeten. Hiervan had hij geen klachten gehad. Mama wou melk wel proberen maar had veel angst, dus ook hier was de melkladder een handig in te zetten instrument. Mama maakte een afspraak voor de grote broer. Fier als een gieter stapte hij de praktijk binnen. Ik vroeg hem wat hij kwam doen en vliegensvlug zei hij ‘kijken of ik een ijsje mag eten’. De eerste stappen van de melkladder konden we bij hem overslaan. Hij zag het helemaal zitten.
Sommige ouders zijn bij aanvang wat afwachtend. Is dat wel nodig? We hebben voldoende alternatieven. Het loopt nu goed. Voordelen van de melkladder zijn echter dat door de langzame opbouw het lichaam sneller tolerant wordt waardoor er sneller melk of melkproducten genomen kunnen worden. Daarnaast is het thuis allemaal duidelijk maar op een feestje, in de crèche … is een fout snel gemaakt. Door de melkladder tijdig in te zetten, weet je ook als ouders hoe het op dat moment met de koemelkeiwitallergie zit. Als stap 1 helemaal mislukt, weet je ook dat je iedereen goed moet inlichten. 4 maanden later kan je dan weer opnieuw proberen.
Groetjes,
An