Prikkelbare darmen, een bekend fenomeen, ja toch wel. Al sinds mijn tienerjaren heb ik af en toe last van prikkelbare darmen. Met momenten heftig, met dan maar een consult bij de maagdarmspecialist en een kuur van Spasmomen, maar heel vaak ook sluimerend zonder hevige klachten. Mijn laatste zeer heftige aanval herinner ik me maar al te goed, namelijk tijdens mijn vrijgezellenavond. Na het gezellige etentje had ik een buik die kon tellen voor 8 maanden zwangerschap. Reden? Waarschijnlijk de nodige stress voor wat m’n vriendinnen voor mij in petto hadden en daarbij een “fodmaprijke” (klik hier voor meer informatie over fodmap) maaltijd. Ondertussen is dit 14 jaar geleden en nadien heb ik gelukkig zo’n heftige aanval niet meer gehad.
Als er patiënten langs komen met prikkelbare darmen en we bekijken de voeding, vertel ik soms wel eens over m’n eigen klachten en dat deze slechts af en toe de kop opsteken waardoor ik het voor mezelf niet nodig vind low-fodmap te starten.
Zoals jullie (ijverige en enthousiaste volgers van onze blog J) een tijdje terug lazen, hebben we in Londen de opdracht gekregen zelf één week low-fodmap te volgen. Wel na 2 dagen had ik een stoelgang die ik (fervente geconstipeerde dat ik ben) nog nooit meegemaakt heb. Kennen jullie de stoelgangkaart? Sommigen wel, sommigen niet, wel ik voeg ze hier bij (niet al te aantrekkelijk, maar ja, wel belangrijk), mijn stoelgang ging plots van 1 naar 3. Met de nodige voorbereidingen, viel ook mijn weekmenu best mee. Na die week (ook al was m’n stoelgang zoveel beter) stapte ik terug over naar m’n gewone eetpatroon.
Vorige week stond de 2de opleidingsdag op de agenda. Dinsdagmorgen vertrokken we richting Londen en woensdag zaten we een ganse dag in opleiding. Ik ben nogal een bezig bijtje, met een drukke diëtistenpraktijk en daarnaast actief binnen enkele werkgroepen, commissies en natuurlijk de allergiediëtisten. Dus het huiswerk was uiteraard blijven liggen tot het weekend voor de opleidingsdag. Hierbij komt dan nog wat praktisch geregel (kids, hobby’s, school, …), en nog andere taken die dringend moesten gebeuren. En jawel, mijn darmen speelden weer op. Stress is een belangrijke factor en ik heb het geweten.
Wetende dat ik me tijdens de fodmaparme week zo goed voelde, moet ik misschien toch eens enkele weken fodmappen en starten met de herintroductie zodat de triggers duidelijk worden. Maar ik ben nog niet helemaal overtuigd, zolang mijn klachten slechts sporadisch opduiken, vind ik het toch nog niet nodig. Als ik mijn eigen eetdagboek onder de loep neem (wat wij als allergiediëtiste steeds doen), weet ik dat mannitol positief is.
Ook bij onze patiënten moeten wij steeds dezelfde oefening maken: klachtenpatroon bekijken, ernst symptomen, eetdagboek, … In hoeverre heeft de persoon voor ons baat bij klassieke richtlijnen voor prikkelbare darmen of is het beter een low-fodmap dieet op te starten? Kiezen we voor het strikte dieet of maken we toch een aangepaste persoonlijke versie?
Dat gezegd zijnde blikken we ook nog even terug op onze opleiding in Londen. Deze 2de dag stond vooral in het teken van de herintroductie. Deze herintroductie is DE belangrijkste stap in het dieet, want fodmap’s zijn wel degelijk goede voedingsstoffen die onze darmflora beïnvloeden. Professor Kevin Whelan heeft ons de laatste onderzoeken meegegeven rond onze bacteriële flora in de darm en de impact van low-fodmap hier op. Onze darmflora wijzigt wel degelijk door het dieet en misschien is dit op lange termijn toch niet zo gunstig? Verder onderzoek dringt zich op.
Wat ik vooral meeneem van deze 2 dagen is dat we met de allergiediëtisten goed bezig zijn. We maken een goede balans op van onze patiënt vooraleer we starten met low-fodmap. Leggen de nadruk op het belang van herintroduceren en onze manier van werken komt overeen met die van de docenten van King’s College Londen.
Voor alle diëtisten onder ons, het blijft enorm belangrijk de evoluties op te volgen, want er is nog zoveel onwetendheid … Wat nu dé manier van werken is, is binnen enige tijd waarschijnlijk achterhaald.
Voor iedereen met vervelende pruttelende darmen, neem niet zomaar alles aan wat je vindt op het internet of in de boekjes. Er is zoveel gaande dat wat je vandaag publiceert, morgen al niet meer helemaal klopt. Wees kritisch in wat je leest en heb je vragen, contacteer dan professionals die zich blijven bijscholen.
Groetjes,
An