Velen onder jullie kennen ongetwijfeld de prachtige bloemen van de lupineplant. Je ziet ze vaak in tuinen, maar ze worden ook gebruikt in bloemstukken of boeket. Je hebt je wellicht al eens afgevraagd waar de naam lupine vandaan komt? Lupine is afkomstig uit het Latijn, immers lupus betekent in het Latijn wolf. Wolfsbonen is de oude naam voor de zaden van de lupine. Vandaar de titel J.
Misschien heb je ook al op een voedingsetiket (van bv. koekjes) bij de ingrediëntenopsomming de vermelding van lupine gezien? En ook nog vetgedrukt als één van de verplicht te melden allergenen? Wat hebben zulke mooie bloemen nu te maken met onze voeding?
Lupine behoort tot de plantenfamilie van de vlinderbloemigen, waarvan de bloemen er een beetje uitzien als vlindertjes. Lupinen vind je in de kleuren paars, wit, geel en roze. Er bestaan wel 450 varianten van de lupineplant, maar slechts van 3 soorten worden de zaden verwerkt in ons voedsel. De lupineboon bevat weinig zetmeel. De zaadhuid bestaat voor voornamelijk uit cellulose en de kern van de lupinebooon is rijk aan hoogwaardige eiwitten en voedingsvezels.
Lupinemeel wordt pas de laatste jaren gebruikt in de voedingsindustrie. Reeds snel na de introductie ervan in onze voedingsmiddelen werden er allergische, soms zelfs anafylactische reacties gemeld na het eten van producten waarin lupine was verwerkt. Daarom werd er in 2008 besloten dat lupine als allergeen verplicht op etiketten van voedingsmiddelen moet worden vermeld.
Deze familie van de vlinderbloemigen bevat nog enkele andere bekenden: witte bonen, bruine bonen, sojabonen, kikkererwten, doperwten, spliterwten, linzen,… Het belangrijkste lid in deze familie wat betreft allergie is natuurlijk de pinda. Toch nog even opmerken dat een primaire allergie voor lupine zelden voorkomt, reacties op lupine zijn voornamelijk een kruisallergie met pinda.
Annemie.