Deze keer heb ik chance, zoals jullie weten duurt het een hele tijd eer ik een blogbericht bij mekaar geschreven krijg, dus heb ik de hulp ingeroepen van een gastblogger Julie Verhaert (youngandwildandglutenfree)
Mijn naam is Julie, ik ben 24 jaar oud, fabriceer glutenvrije schrijfsels in mijn vrije tijd en werk voor allergenenvrije groothandel Wheatless & More. Ik heb coeliakie, word sentimenteel van lekkernijen zonder gluten, en horendol van mensen die glutenvrij eten een hype vinden. Aan zij die denken dat ik dat doe om meer energie te hebben, “me één te voelen met mijn chakra” of op vlotte manier tientallen kilo’s te verliezen: NJET, was dat maar waar. Mijn hart is groot, mijn eetlust zo mogelijk nog groter. WEES GEGROET, VRIJ VAN GLUTEN. Ik schreef een gastblog voor u.
Djingle bells, djingle bells, djingle all the wayyyyyyyy. ‘t Is the season, u kan er niet aan ontsnappen. Kerst staat ten huize mijn familie garant voor bijzonder gezellig familiaal samenzijn, aan de lopende band cadeautjes uitwisselen, stilaan denken aan voornemens voor volgend jaar (die ik dan, naar goede gewoonte, op 2 januari spontaan weer het huis uitbonjour), vergeven van iedereen en alles en, meer dan ooit, mezelf een maagzweer (vr)eten. Zeker. Bovendien is het dit jaar de eerste keer sinds lang dat ik Kerstmis niet moet beschouwen als een break tussen het blokken door, maar dat ik zonder zorgen kan genieten van het samenzijn, mijn lief terugzien en het vakantie hebben van mijn very very first job bij Wheatless & More.Safe to say, ik heb er belachelijk veel zin in.
Het is echter niet altijd rozengeur en manenschijn om de feestdagen door te komen met een voedselallergie of –intolerantie. (Azonen smooothen overgang, heeft u dat ooit al eerder gezien?) Naast de standaardstress die met koken voor speciale gelegenheden op de proppen komt, ervaren veel families dezer dagen een extra stress: het cateren van de verschillende noden op juiste wijze. Als persoon wiens leven door een bepaald allergeen wordt geteisterd, moet u op voorhand best even alle aanwezigen of gastheren/-vrouwen briefen en dan is het vaak nog een beetje fingers crossed om het eten zonder kruisbesmetting te kunnen doorkomen. Met een glutenintolerantie is dat in verhouding nog relatief gemakkelijk: op voorwaarde dat er niet te veel met gebonden sauzen en broodkruimels wordt gesmeten kan ervoor gezorgd worden dat de glutard geen gluten binnenkrijgt, maar aan de feesttafel kruipen met een zware allergie moet echt geen sinecure zijn.
Voor #decemberglutenvrij heb ik bij mijn luikje drie gouden tips gedeeld om als geteisterde de feestdagen vrij van potplezier door te brengen, maar ik dacht dat het hier wel interessant zou zijn om de andere kant eens te belichten. Ik heb voor u, beste lezer, namelijk drie gouden tips om tijdens de komende feesten uw keuken vrij te houden van dat allergeen dat Suske, Wiske en Jan-Joris met de pet niet verdragen. Zeker wanneer het een van de eerste keren is dat dit moet gebeuren – mettertijd zal u veel leren. Ten huize mijn familie zijn we vier jaar verder, en er wordt intussen spontaan rekening gehouden met mijn statuut als glutard.
1: werk immer met proper gerief – en dan wil ik niet insinueren dat u uw keuken niet proper houdt, maar een kruisbesmettingsongelukje (zeg dat eens zeven maal snel na elkaar) is snel gebeurd. Als u zorgt dat het mes, de snijplank en het aanrecht waarmee of –aan u werkt kraaknet zijn, is de kans op kruisbesmetting via uw materiaal miniem. Als u dan niets verkeerd van ingrediënt gebruikt, kan er ook niets verkeerd in uw maaltijd verzeild geraken – als u echter brood snijdt op een snijplank, die laatste daarna vluchtig even afspoelt om daar vervolgens de kalkoen op te bewerken, loopt u bijvoorbeeld wel risico om verdoken gluten in uw kalkoen te laten verdwijnen, en dat is niet de bedoeling.
2: werk met producten waarvan de ingrediëntenlijst zo duidelijk mogelijk is – ik wil niet zeggen dat u een ingrediëntenlijst niet begrijpt (hoewel dat bij mij af en toe wel eens durft voor te vallen, the things they put in stuff, amai), maar met veel vage informatie is het makkelijker om fouten te maken. Een product waar twee duidelijke ingrediënten in zitten is veel minder likely to contain sporen van een allergeen, dan een product waar er zevenendertig inzitten en waarvan het overgrote meerendeel vage termen en E-nummers zijn. Kortweg (pun so very much intended): hoe korter de ingrediëntenlijst, hoe liever.
3: informeer u bij de persoon in kwestie. Ik besef dat Google u overstelpt met informatie, en als Francine van de bakker zegt dat haar zoon wel Palmkes drinkt ondanks zijn glutenintolerantie bent u misschien (logischerwijs) geneigd om daar op af te gaan. Het is echter nog altijd de persoon die in zijn dagelijkse leven een bepaald allergeen afweert als een naarstige ridder, die het beste weet wat hij of zij liever niet in zijn soufflé ziet gedraaid worden. Begrijpt u mij vooral niet verkeerd, het is fantastisch als mensen op voorhand research doen – maar e-bronnen zijn niet altijd eenduidig en elke mens reageert nog altijd op zijn speciale manier op bepaalde ingrediënten. We are all so very special. Bovendien zijn helaas niet alle ingrediënten even duidelijk in het al dan niet bevatten van allergenen. Zodus: treed op voorhand in gesprek met Suske, Wiske en Jan-Joris met de pet, zij zullen het misschien ook niet altijd even goed weten (vooral als de diagnose van een allergie of intolerantie nog niet zo lang gevallen is) maar het is altijd beter om samen te bekijken welke kant u tezaam (azo kerstig enal) durft op te gaan. Very much Dora the Explorer-like.
Ik hoop dat ik u hiermee van een nuttig schijfje lectuur heb kunnen voorzien, zoniet stel ik voor dat u hiervan een printout maakt en het gebruikt om uw haardvuur aan te sterken. Een 10 voor sfeer en gezelligheid, op de valreep dan toch nog.
Fijne feestdagen!
Kris