Om één of andere reden moeten wij, (allergie)diëtisten, in ons klein Belgenlandje steeds opnieuw onszelf bewijzen en van ons laten horen. In vergelijking met andere landen worden diëtisten in België stiefmoederlijk behandeld. Oké, ik overdrijf een beetje, er zijn absoluut artsen (zowel huisartsen als specialisten) die ons erkennen en goed doorverwijzen. Maar jammer genoeg zijn er nog veel meer die dit niet doen of veel te weinig doen.
Ik hoor jullie (bij het lezen van deze blog) al denken ‘waar wil ze nu weer naar toe?’. Wel een tijdje geleden meldde zich een nieuwe cliënte aan. De vrouw was sinds jaren gediagnosticeerd met label ‘ziekte van Crohn’ en had regelmatig last van divertikels (kleine uitstulpingen van de darm, die ontsteken). Ze contacteerde me omdat ze enorm veel last had van een opgeblazen gevoel en darmkrampen. Daarnaast voelde ze zich enorm vermoeid. De laatste controle bij de darmspecialist was ok en de ontstekingen waren onder controle.
Uiteraard werd er een grondige anamnese afgenomen. De vrouw voelde zich beter bij een glutenvrije voeding. Coeliakie was door de specialist al uitgesloten. De anamnese liet vermoeden dat de vrouw gebaat zou zijn met een low-fodmap dieet. Maar daar dit toch wel een zwaar eliminatiedieet is, verkoos ik zelf te starten met een eetdagboek en aan de hand van het eetdagboek er al enkele triggers uit te halen. Ik besteedde de eerste consultatie aan het uitleggen van wat fodmap’s zijn, wat gluten zijn (verschil coeliakie – glutensensitiviteit) en hoe deze klachten kunnen veroorzaken. Daarna werd de aandacht gevestigd op het belang van doordacht te werk te gaan en niet zomaar een te strikt dieetschema uit te leggen.
Dit was duidelijk en we kozen samen om in eerste instantie een eetdagboekje nauwkeurig in te vullen en te starten met een klassieke gezonde voeding. Tijdens het tweede consult bleken inderdaad de fructanen klachten te veroorzaken, dus deze werden geschrapt. De darmklachten verbeterden, maar de vermoeidheid bleef wel aanwezig. Sowieso was er een controleconsult gepland bij de gastro-enteroloog, waarbij ik voorgesteld had low-fodmap te bespreken.
Iets later belt de cliënte dat de gastro-enteroloog voorgesteld heeft het low-fodmapdieet te volgen en tegelijkertijd heeft hij de dieetbladen afgedrukt waardoor een consult bij de diëtist niet meer nodig was.
Jammer genoeg wordt hier over het hoofd gezien dat het low-fodmapdieet geen blijvend dieet is. Neen, dit is een eliminatiedieet waarbij de herintroductie de belangrijkste fase van het dieet is. Langdurig strikt low-fodmap eten, is niet de bedoeling en kan zelfs schadelijk zijn. Als allergiediëtist besteden wij net ontzettend veel tijd aan het informeren van de cliënten over dit dieet (hoe werkt dit, waarom elimineren en herintroduceren, wat is de impact voor je darmflora, …).
Het wordt algemeen overal afgeraden om dit dieet op eigen houtje te starten. Door een goede begeleiding ga je namelijk na de herintroductie perfect weten wat je triggers zijn en welke voedingsmiddelen je zonder problemen weer kan eten.
Als we de basisrichtlijn voor prikkelbare darmen volgen (en volgens de laatste wetenschappelijke inzichten werken), is de eerste stap een klassiek gezonde voeding met darmvriendelijke adviezen. De volgende stap kan dan low-fodmap zijn, maar hier is het advies van de arts / specialist belangrijk.
Als diëtist doe ik dagdagelijks enorm veel inspanningen om de communicatie met de artsen / specialisten te verbeteren, zorg ik ervoor dat ik hen niet passeer maar dan voelt het des temeer niet fijn aan zelf gepasseerd te worden.
Er is nog werk aan de winkel om ons in het vetgedrukt op de kaart te krijgen 😊
Van een teleurgestelde allergiediëtist