| bron: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5346110/pdf/40629_2017_Article_11.pdf |
| Histamine-intolerantie wordt steeds vaker besproken in de media en op het internet. Daardoor vermoeden mensen steeds vaker dat histamine-intolerantie de oorzaak is van hun klachten. Het wetenschappelijk bewijs om het veronderstelde verband tussen de inname van histamine en de ongewenste reacties te ondersteunen is beperkt en een betrouwbare laboratoriumtest voor een juiste diagnose ontbreekt. |
| Een Duitse werkgroep* heeft een “position paper” (= een nota van hun standpunt) gemaakt die het klinische beeld van de klachten na inname van histamine beoordeelt, de belangrijkste aspecten en de gevolgen ervan samenvat en een manier voorstelt voor een diagnose en aanpak. |
| Aangezien er geen laboratoriumtesten mogelijk zijn berust de diagnose uitsluitend op basis van symptomen o.a. plotseling blozen, jeuk, huiduitslag op het lichaam, maag-darmklachten (misselijkheid, braken, diarree, buikpijn), ademhalingsproblemen, lage bloeddruk, duizeligheid en hartkloppingen. Men vermoedt dat de ingenomen histamine in de darm onvoldoende wordt afgebroken door het DAO-enzyme waardoor er klachten ontstaan. Dit is echter niet bewezen. Het is belangrijk om andere aandoeningen met dezelfde klachten uit te sluiten o.a. coeliakie, chronische maag-darmstoornissen, netelroos, allergie … |
| De diagnose kan eventueel bevestigd worden door een orale provocatie. Er wordt dan op een gecontroleerde manier histamine gegeten, liefst zonder dat de patiënt het weet, de klachten worden dan geregistreerd. Er zijn helaas verschillende factoren die het resultaat beïnvloeden o.a. het gebruik van bepaalde medicijnen, darmaandoeningen, alcoholgebruik, hormonenstatus, waarschijnlijk ook de samenstelling van het darmmicrobioom … Daarnaast wordt de diagnose en de behandeling eveneens belemmerd door het feit dat de histaminegehaltes in voeding sterk variëren afhankelijk van de rijpheid, de bewaartijd en de verwerking. Je kan dus moeilijk de hoeveelheid histamine in een maaltijd bepalen. Hierdoor is het ook moeilijk om via provocatie de klachten uit te lokken. |
| Patiënten met een vermoedelijke histamine-intolerantie kunnen best een klachten- en voedingsdagboek bijhouden zodat relevante hoeveelheden histamine en bijkomende factoren zoals eerder vermeld kunnen geïdentificeerd worden. |
| De ervaring heeft aangetoond dat de tolerantie voor histamine kan worden verhoogd door een voedingsaanpassing in 3 fasen, waarbij de hoeveelheden histamine langzaam verhoogd worden. Deze behandeling wordt aanbevolen om te strenge dieetvoorschriften, die de levenskwaliteit van de patiënt onnodig verminderen, op lange termijn te vermijden. |
| *Werkgroep “Food Allergy” van de Duitse Vereniging voor Allergologie en Klinische Immunologie (DGAKI) in samenwerking met de Duitse Allergologenvereniging (AeDA), de Society for Paediatric Allergology and Environmental Medicine (GPA), en de Zwitserse Society for Allergology and Immunology (SGAI). |