Om de 6 weken is het een beetje stressen. Tijd om te schrijven voor de blog waar we een beurtrol voor opgezet hebben. Onderwerpen genoeg, maar niet eenvoudig om dat dan ook nog op papier te krijgen. Deze keer heb ik het lekker makkelijk. Ik heb namelijk een toffe gastblogger gevonden. Emma, alvast super bedankt! An
Aangenaam, ik ben Emma, een eind-twintiger (tram 3 is in zicht) en gedurende 2 jaar fructose-intolerant. Wellicht ben ik al langer intolerant, maar de diagnose (d.m.v. blaastesten in het ziekenhuis) maakt het nèt iets officiëler.
Je kon niet geloven hoe blij ik in eerste instantie was met de diagnose. Eindelijk kwam de oorzaak van al mijn klachten aan het licht. Sinds bezoek gekregen te hebben van een parasiet in 2012 kreeg mijn spijsvertering en gezondheid rake klappen. Onderzoek bracht in eerste instantie niets aan het licht tot die laatste test.
‘Je ben zo fructose-intolerant als je maar intolerant kan zijn’ hoor ik de specialist nog zeggen. Een zin en uitslag die mijn leven veranderden. Hij legde een blad voor waarbij hij vermeldde dat hij de curves van mijn uitslag niet afgeprint kreeg. Deze reikten zo hoog dat ze niet binnen de standaardgrafiek pasten.
Na de blijheid (tot opluchting toe) besefte ik enkele dagen later dat ik er nog lang niet was. Fructose (en de bijkomende intolerantie aan lactose) zit in werkelijk àlles. Met mijn diagnose vond ik een richting maar nog geen weg.
Ik verzamelde heel wat informatie, bestelde Engelstalige boeken over de materie, liep enkele diëtisten af en startte een blog. Zelf vond ik na mijn diagnose de eerst steun bij een Nederlandse blogster die tevens fructosemalabsorptie heeft. Wat zij voor mij deed wou ik ook voor anderen doen. Daarom startte ik een eigen blog die je vandaag terugvindt op http://lactosefructosevrij.wordpress.com
Inzake voeding moet je je in eerste instantie laten bijstaan door een gespecialiseerde allergiediëtist (zoals de diëtistenpraktijk van An De Busser), maar ook daarnaast is het erg fijn om met andere patiënten te praten. Voornamelijk zij begrijpen de ups en downs gedurende de zoektocht naar ‘veilig’ eten, de zorgen voor een gepland familiefeest of restaurantbezoek, de reactie van mensen wanneer je weer eens het etiket van de verpakkingen uitpluist.
Fructose-intolerant ben je (op uitzondering na) voor de rest van je leven. Het blijft een moeilijke intolerantie doordat het nog niet erg gekend is. Ook de voedingsindustrie is hier nog niet op afgestemd. Het zou een kwestie zijn van tijd. Tot het zover is volg ik wellicht het enige dieet waarbij frietjes gezonder zijn dan een appel.