Een voedselovergevoeligheid is voor de directe omgeving vaak onzichtbaar maar kan grote gevolgen hebben voor het dagelijks leven. Of het nu om een glutenintolerantie gaat of een allergie voor pinda’s of koemelk, leven met een voedingsallergie is geen pretje. De spontaniteit valt weg als je op alle ingrediënten moet letten, als je alles moet checken én dubbelchecken. Vanzelfsprekendheden zoals een pintje drinken, familiale zondagochtendrituelen met pistoleekes en koffiekoeken vallen weg en uit eten gaan wordt een kruistocht …
Begrip:
Mijn grote wens voor hen is om van eten weer een aangename bedoening te maken. Zonder bedenkelijke blikken, zonder ongepaste uitspraken als: “Da’s zeker omdat ze op haar lijn wil letten.”, “Een beetje bloem dat kan toch geen kwaad?”, “Oh je mag geen gluten, we hebben speltbrood.” … Geen brood, geen koekjes, geen taart, geen kroketten, geen spaghetti bolognaise, geen croque madame, geen witte chocolade, geen speculaasjes bij de koffie, geen café latte, … Nope, niks, nada… Je zou van minder teleurgesteld worden. Van dat klein beetje bloem, een klein koekje of whatever wordt een glutard* (ernstig) ziek. Zo ziek dat de WC-pot urenlang zijn beste vriend wordt. Eens de darmen in hun herstellingsfase zitten, is het een kwestie van vertrouwen in eten te herwinnen en gaan voor een 100% glutenvrije maaltijd uit een gesloten pakje.
Nog zo’n vervelende vraag: “Wat mag jij eigenlijk wel eten?” Heel veel natuurlijk, ook al lijkt dat niet altijd zo. “Als je wil, kunnen we een lijstje bezorgen van de dingen waarvoor we allergisch zijn. Je hoeft het maar te vragen.”
Zij hebben er niet voor gekozen! Een onzichtbare kleine hoeveelheid kan al een reactie uitlokken. Dat is de enige (echte) reden dat ze jou aan een kruisverhoor onderwerpen: “Heeft u de ingrediëntenlijst uitgepluist en het verboden voedingsmiddel zeker niet gespot? Weet u de exacte samenstelling van al uw (kruiden)mengsels? Houdt u steevast uw ovenbakplaat kraaknet? Heeft u die sauslepel niet al in een andere pot met een allergeen gebruikt? Is uw frituurvet vrij van resten?…” Dat zijn de vragen en de bekommernissen waar je als restauranthouder/gastvrouw/gastheer niet altijd bij stilstaat, maar door jouw onverminderde aandacht hiervoor, kan je de zorgen en angst wegnemen van menig persoon met een allergie of intolerantie. Dat wordt je met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid in huizenhoge dank afgenomen en meermaals zullen zij hun lofzang betuigen over jouw eetgelegenheid. And good news travels fast, dat weet u ook ;).
Vertrouwen:
Vertrouwen is altijd al iets lastigs. Waar we liever niet bij een vreemde in de auto stappen, eten we wel gewoon alles uit een verpakking waar geen allergenen op staan die we niet mogen eten.
Wie allergisch is voor bepaalde voedingsmiddelen, is het gewoon om de etiketten van etenswaren grondig uit te vlooien. Hoewel vaak duidelijk (ander lettertype/bold) wordt aangeduid op de verpakking welke allergene ingrediënten een product bevat, blijkt dat moeilijker voor mogelijke kruisbesmettingen, waarbij het voedingsmiddel tijdens het productieproces in contact is gekomen met (andere) allergenen. Dit wordt vaak op de verpakking aangeduid als ‘kan sporen bevatten van …’, ‘gemaakt in een omgeving waar ook …’, eerder omdat de fabrikant zich wil indekken en niet omdat er daadwerkelijk een risico is vastgesteld.
Door zulke waarschuwingen gaan mensen met een allergie vaak onnodig bepaalde producten vermijden, want ook kleine sporen van een allergeen kunnen al symptomen uitlokken en uitzonderlijk zelfs gevaarlijk zijn. Tegelijkertijd garandeert de afwezigheid van een waarschuwing niet dat het product volkomen veilig is, omdat het niet wettelijk verplicht is om kruisbesmetting te vermelden op de verpakking. Of er nu een waarschuwing staat of niet, het blijft dus moeilijk voor allergische mensen om op het etiket te vertrouwen. Er is nog heel wat werk aan de winkel omtrent de meldingsplicht van allergenen blijkt uit een controleactie door het Federaal Agentschap voor de veiligheid van de voedselketen. Het veilig consumeren van voedsel zou toch een basisrecht moeten zijn voor iedereen!
Lekker genieten:
Deze blog is geschreven voor mensen die graag eten, maar door hun voedselovergevoeligheid daarin beperkt worden. Zij kunnen niet ongestraft meedoen en met hun vrienden of collega’s broodjes afhalen of smakelijk een pastaslaatje verorberen. Gelukkig kunnen ook zij tegenwoordig makkelijk eetgelegenheden vinden waar eten wel een (veilige) zaligheid is.
Als je een dag vooraf het restaurant meldt welke voedselintolerantie of –allergie je hebt, zullen zij met plezier hun allergeenvrije suggesties voorstellen. Ook zijn er steeds meer glutenvrije adresjes, raw food restaurants, glutenvrije bakkers, glutenvrije pizzatenten…
En ook wij, de allergiediëtisten, willen je met plezier daarbij helpen, al is het maar door geschikte alternatieven te zoeken, recepten aan te bieden, tips te geven voor het lezen van etiketten, geschikte adresjes te delen …
Ik wens je een prachtig 2020 met meer begrip, verdraagzaamheid, vertrouwen en lekker en veilig genieten.
Als mensen zonder intoleranties of allergieën er een beetje voor openstaan, zal de wereld mooier zijn voor iedereen ❤.
Beste wensen voor 2020,
Kris.
*glutard = persoon met glutenintolerantie of coeliakie