3 manieren om adrenaline toe te dienen

Het toedienen van adrenaline omwille van een allergische reactie is niet zo evident. De angst voor een prik, de juiste prikplaats, het juiste moment van toedienen … Het is niet eenvoudig en boezemt veel angst in. Jonge kinderen hebben hierbij meestal hulp nodig van een volwassene, maar durft die volwassene de medicatie in een spuit wel toedienen? Vragen waarmee mensen met ernstige allergie vaak geconfronteerd worden. Gelukkig staat de wetenschap niet stil.

We kennen allemaal de voorgevulde spuit EpiPen®. De medicatie waarvan medemensen zeggen: ‘Ah ja, die persoon is écht allergisch want die heeft een spuit’. Deze levensreddende medicatie heeft helaas ook wel wat nadelen. De angst van de prik! Niet iedereen vindt ze gebruiksvriendelijk, vaak officieel niet lang houdbaar, een hoge kostprijs t.o.v. andere medicatie, niet makkelijk om mee te nemen, etc.

Zou het niet geweldig zijn dat, als je de nodige epinephirine, gewoon in pilvorm of spray kan meenemen? Mijn antwoord hierop als moeder van een 7-jarige zoon, is volmondig JA!

Waarom wordt er gedacht over de sublinguale manier van toediening?

Onderzoekers zijn van mening dat de epinephirine (AQST-109), toegediend in de spier, meer tijd nodig heeft om in de bloedbaan te komen. Ze maken hierbij het vergelijk met hart- & bloeddrukmedicatie met een sublinguale toedieningswijze. Als je de medicatie onder de tong laat smelten, kan het sneller zijn werk doen. De tijd die nodig is om de medicatie in de bloedbaan te krijgen is sneller sublinguaal t.o.v. het inspuiten ervan.

Hoop doet leven! Of is de pandemie hierin ook een spelbreker?

Studies, onderzoeken, goedkeuringen, alles duurt zo lang om een medicatie gekeurd te krijgen. Een deel van het onderzoek is gebeurd, een cross-over onderzoek. Hierin is het vergelijk gebeurd tussen de opname van epinephirine (AQST-19) d.m.v. een sublinguaal medicijn en het intramusculair inspuiten. De ene groep kreeg eerst een pilletje en dan pas een inspuiting & een andere groep kreeg eerst een inspuiting en dan een pilletje. De winnaar is ‘het pilletje onder de tong’, dit werkt sneller dan de inspuiting!

Waarom is het dan nog steeds niet op de markt gebracht?

Er zijn een paar voorwaarden die moeten voldaan worden. De FDA, de Amerikaanse overheidsdienst, zegt dat medicatie makkelijk moet zijn in gebruik voor patiënten en zorgverleners. En ja; de pandemie is hierin een grote spelbreker. De race voor een vaccin tegen het C-beest kreeg de voorrang. Als de FDA het medicijn goedkeurt, is de kans heel groot dat de Europese Overheid zal volgen.

Wat zit in dat toekomstige pilletje?

Het pilletje, zoals voorlopig voorgesteld, is een filmomhulde tablet met hierin epinephrine (AQST-109). De AQST-109 is een basis van een polymere matrix. Euh, wat?! In ons lichaam wordt epinephrine of adrenaline, een hormoon, aangemaakt in het bijniermerg en in sommige zenuwcellen. Om het hormoon te kunnen namaken is een chemische verbinding nodig. Te ingewikkeld? Geen probleem. Weet dat het om een hormoon gaat dat voorlopig in een vorm wordt geperst dat zo groot is als een poststempel. Kleiner dan een kredietkaart, wat nog veel te groot is voor een kinderbroekzak. Het zou wel bestand zijn tegen regen en zonlicht. Het zou niet oplossen in je broekzak als je per ongeluk vergeet om het eruit te halen bij het wassen. Nee dat zou te futuristisch zijn! Laat die film-omhulde postzegel met AQST-109 maar komen, toch kleef ze niet op een postkaart of brief!

Kan adrenaline niet opgenomen worden via het neusslijmvlies?
Natuurlijk wel, adrenaline is een hormoon, dat kan dus perfect. En dat zit mee in de lift van de FDA. De verwachting is dat de Intranasale Emergency Epinephrine Spray snel gelanceerd wordt.

Wat, waar, wanneer, hoor ik je al denken. Laat maar komen! Het innovatief pilletje of spray is niet meer zo nieuw. Hier werd al vaker aan gedacht. Hoelang?! Heel Lang! Waarom is het dan nog steeds niet op de markt?!

Onderzoek naar de overdracht van epinephirine (chemische stof) in het lichaam, vloeibaar t.o.v. film omhulde tablet, vraagt tijd. Hopelijk springen een paar pharmareuzen mee op de kar, zodat verder onderzoek interessant wordt o.a. naar de kostprijs, vormgeving, distributie …

En tot slot onze Europese Overheid overtuigen!

Het gebruik van spuiten is niet echt patiënt vriendelijk. Een andere toedieningswijze van adrenaline/epinephrine komt de patiënten ten goede. De informatie i.v.m. het gebruik van dit type medicatie kan beter, zonder de spuitangst. Het juist en tijdig toedienen van medicatie kan een mensenleven redden!

Snelheid in goedkeuring? Als dit even snel gaat als het recente ‘experimentele’ alom gekende vaccin, dan … .

Ik hoop dat ‘Dé postzegel’ mee op zomerkamp mag van mijn zoon. De neusspray kan dienen als noodmedicatie voor de leiding, indien ‘Dé postzegel’ toch ergens in de rivier is beland.

Artikel geschreven door Leen en overgenomen vanuit de leden nieuwsbrief Allergienet. Allergienet is een patiëntenorganisatie en zelfhulpgroep voor mensen met allergische aandoeningen, (atopie en type2 inflammatie) waar men ervaringen met elkaar deelt en men samen gaat voor een betere levenskwaliteit en gezondheid.

Wist je dat je via de website www.epipen.nl of via www.jext.nl een 'oefen'pen kan bestellen? Deze 'oefen'pen ziet er net zo uit als de echte epipen® of jext®, maar bevat geen adrenaline en geen naald. Hoe kan je deze bestellen? Ga naar de website en log in. Inloggen kan met de RVG code die op de zijkant van het doosje van de epipen® of jext® staat. Onder het tabblad “materialen” kan de Epipen-trainer aangevraagd worden. Je kan ook een trainer vragen aan je allergiediëtist. Deze 'oefen'pen is handig voor jezelf maar ook voor je ouders, familieleden, collega's, vrienden ... Deze video toont hoe een epipen® of Jext® werkt.

De behandeling van kinderen met voedselgeïnduceerde anafylaxie: een onderzoek naar de kennis, attitude en vaardigheid van de ouders.

Anafylaxie is een levensbedreigende situatie, die vaak onderbehandeld wordt bij pediatrische patiënten met voedselallergie. Eerdere studies tonen dat een adrenaline-auto-injector

(epipen ®/jext®) in vele situaties te weinig gebruikt wordt door de patiënt en de ouders. Dit vormt vooral een probleem omdat fatale anafylaxie geassocieerd wordt met een uitgestelde toediening van adrenaline.

Deze studie richtte zich erop om de handeling van ouders en de kennis van de behandeling van anafylaxie te onderzoeken, alsook de barrières om adrenaline-auto-injectors te gebruiken tegenover zaken die het gebruik ervan vergemakkelijken.

Een vragenlijst werd ingevuld door 75 (Italiaanse) ouders (41 moeders en 34 vaders) van kinderen met een IgE-gemedieerde voedselallergie en een voorschrift voor een adrenaline-auto-injector (AAI) die behandeld werden in een allergiecentrum in Veneto, Italië.

De resultaten toonden weinig bereidheid van de ouders, alsook afkeer om de auto-injector te gebruiken, ondanks dat de ouders in de vragenlijst aangaven een hoge tot gemiddelde kennis te hebben over de aandoening en behandeling van hun kind.

77% van de ouders gaf aan dat ze steeds een adrenaline-auto-injector bij hadden, maar slechts 20% gebruikte deze in het geval van een ernstige allergische reactie van hun kind.

De belangrijkste belemmerende redenen die de ouders hiervoor gaven: angst om fouten te maken en bezorgdheid omwille van neveneffecten. Beperkte kennis van de manier om de auto-injector te plaatsen en beperkte kennis/foutief beoordelen van de symptomen werden minder vaak aangehaald als barrière.

Als hulpmiddelen om het gebruik van de auto-injector te vergemakkelijken werden als suggesties gegeven door de ouders: theoretische en praktische cursussen voor ouders om auto-injectors correct te leren gebruiken, psycho-educatie en psychologische ondersteuning om beter te leren omgaan met de emotionele aspecten van een anaflylaxie, en ook geschreven instructies als hulp.

Er is duidelijk nood aan aangepaste, informatieve sessies voor ouders die op het juiste moment, op de correcte manier een AAI moeten kunnen hanteren wanneer hun kind omwille van anafylaxie adrenaline toegediend moet worden.

Management of Children With Food-Induced Anaphylaxis: A Cross-Sectional Survey of Parental Knowledge, Attitude, and Practices

Laura Polloni 1,2, Ileana Baldi 3 , Margherita Amadi 4 , Valentina Tonazzo4 , Roberta Bonaguro1 , Francesca Lazzarotto1 , Alice Toniolo1 , Dario Gregori 3 and Antonella Muraro

Quinoa op risottowijze

Ingrediënten: 4 personen

240 g quinoa – 500 g oesterzwammen – 200 g venkel – 120 g pecorino – 20 cl droge witte wijn – groene deel van lente ui – 1/2 groentebouillonblokje – ½ bosje bieslook – olijfolie – peper

Bereiding:

Snijd de venkel in kleine stukjes en de oesterzwammen in dikke schijven.
Schaaf de kaas in grote schilfers en snipper de bieslook fijn.
Los de groentebouillon op in 500 ml kokend water.
Snijd het groene deel van de lente ui fijn en fruit deze even in 1 eetlepel olijfolie.
Voeg de quinoa en de venkel toe en laat nog even bakken (5 minuten) terwijl je roert.
Voeg de witte wijn toe en breng aan de kook, laat even uitkoken.
Zet het vuur lager en voeg de helft van de bouillon toe.
Laat verder koken op een zacht vuurtje met deksel en roer regelmatig.
Bak de oesterzwammen in de pan en voeg op het einde de bieslook toe.
Voeg beetje bij beetje de groentebouillon toe tot de quinoa is uitgezet (+/- 20 minuten).
Roer de kaas door de risotto en voeg volgens smaak peper toe.
Serveer de risotto met de oesterzwammen.

Vrij van:

Bevat:

Allergeneninfo:

Meer lezen?

Uitschrijven | Abonnement beheren

AllergieDietisten.com is een netwerk van ondertussen meer dan 20 gediplomeerde allergiediëtisten. Op zoek naar een allergiediëtist, op onze website vind je een diëtist bij jou in de buurt.
We verwerken je gegevens met zorg en delen deze nooit met derden. Je kan onze privacyverklaring hier nalezen.