AllergieDiëtisten.com - Nieuwsbrief
700x185 + logo Aanpassing maart 2020 def kopie

Inhoud nieuwsbrief december:

  • Visallergenen: moeilijk te testen en te achterhalen
  • Wist je dat ... je allergisch kan zijn voor alcohol
  • Preventie van voedselallergie bij zuigelingen en kinderen
  • Recept: Pompoenrisotto
  • Meer lezen?
doll-figures-3015495_1280

Visallergenen: moeilijk te testen en te achterhalen

Vis
Meer dan 60 landen hebben een verplichting van allergenen op het etiket, en bij bijna allemaal wordt vis aanzien als een verplicht te vermelden allergeen.

Er worden meer dan 1000 verschillende vissoorten gevangen en verkocht over de wereld, en de eiwitten verschillen tussen de verschillende soorten. Om die reden is er geen test die de aanwezigheid van alle vis kan detecteren, zoals dat bijvoorbeeld wel het geval is bij ei, pinda of melk.
Australische onderzoekers hebben aangekaart hoe groot het probleem eigenlijk is.

De onderzoekers gebruikten ELISA-kits, een veelgebruikte testmethode voor voedsel, om vis op te sporen. Met deze kits vonden ze vaker eiwitten uit vissoorten die op het noordelijk halfrond leven, dan van vissen in de regio van het Asian Pacific.

Voor het onderzoek werden 57 stalen van rauwe en verhitte beenvissoorten (bijv. zalm, zeebaars, paling) getest. Bij 26 tot 61% van de stalen werd vis gevonden door de testkit. Daarnaast testten de onderzoekers 17 stalen van vis in blik: 65 tot 86% daarvan werden door de ELISA-kit opgepikt als vis. De negen soorten kraakbeenvissen (bijv. rog) en vijf soorten schelpdieren werden door geen enkele test herkend. Opvallend was dat veelvoorkomende Europese en Noord-Amerikaanse vissoorten zoals karper, kabeljauw en zalm sneller werden opgespoord dan de soorten uit het Asian Pacific.
Volgens één van de hoofdonderzoekers, betekent dit dat de detectie van vis flink moet worden verbeterd, anders kunnen etiketten foutieve informatie geven aan consumenten.

Bron: allergenbureau.net

Wist je dat ... je allergisch kan zijn voor alcohol?

wine-1655325_1920
Kan je allergisch zijn voor alcohol? Ja blijkt, je kan zowat voor alles allergisch zijn, maar een alcohol-allergie komt zeer zelden voor. Wat we wel weten is dat een allergische reactie op een voedingsmiddel versterkt wordt door het gelijktijdig gebruik van alcohol.

We onderscheiden 2 vormen: enerzijds patiënten die voor ALLE alcohol allergisch zijn en dus geen enkele soort alcohol mogen drinken.
Anderzijds zijn er patiënten die specifiek voor één alcoholische drank allergisch zijn. Bij deze laatste gaat het veelal over een ingrediënt (fruit, mout, hop, gist, gerst, klaringsmiddelen …) in die specifieke alcoholische drank.
Gelukkig komen beide vormen slechts zelden voor.

Hoe zit het dan met intoleranties?
Zowel voor patiënten als voor professionals is het meten van een alcohol-intolerantie complex. Veel onderzoek wordt hierrond ook niet gedaan en de vaststelling berust veelal op ‘trial and error’.
De beste manier om achter een intolerantie of allergie te komen is via een klachtenboekje: Houd per dag bij wanneer je klachten hebt, hoe je je voelt op een schaal van 1 tot 10 en koppel dat terug naar wat je gegeten en gedronken hebt. Zo ga je uiteindelijk patronen herkennen.
Sommige alcoholische dranken bevatten sulfiet en/of histamine.
Sulfiet wordt als bewaarmiddel toegevoegd aan wijn en champagne, maar komt ook van nature voor in bepaalde fruitsoorten. Bij wet is geregeld dat maximaal 200mg per liter wijn toegevoegd mag worden. Dit zowel in rode, witte als biowijnen, maar deze laatste bevatten meestal een lagere hoeveelheid.
Alcoholische dranken bevatten ook histamine en stoffen die histamine vrijzetten. Zo bevat rode wijn meer histamine dan witte wijn, maar verschilt het gehalte van merk tot merk. Ook de oude kaas die vaak de wijn vergezelt bevat histamine (oude kaas meer dan jonge kaas).

Goed nieuws is dat je bij een alcohol-intolerantie of –allergie gemakkelijk alcohol kan vermijden.

Preventie van voedselallergie bij zuigelingen en kinderen

baby-472922_1920
Een voedselallergie kan zeer nadelig zijn voor de gezondheid en levenskwaliteit. In geïndustialiseerde landen merkt men aantallen van mogelijks 1 op 10 mensen met een voedselallergie, en zelfs hogere cijfers in landen met lage inkomens. Er werden reeds veel verschillende preventieve strategieën onderzocht, waaronder borstvoeding, gehydrolyseerde zuigelingenmelk, supplementen, het vermijden van voedselallergenen, of een introductie van allergenen in het dieet om een bepaalde tolerantie op te bouwen. Echter, wanneer er gekeken wordt naar de resultaten, dan blijft de effectiviteit zeer onzeker of onduidelijk.
In 2014 werd er reeds een richtlijn gepubliceerd door EAACI (Europen Academy of Allergy and Clinical Immunotherapy) omtrent de preventie van voedselallergie. Er is ondertussen nog veel meer onderzoek gebeurd rond de preventie van voedselallergie, waardoor nieuwe richtlijnen zich opdringen.
Er werd onderzocht welke studies er eerder gepubliceerd werden omtrent de preventie van voedselallergie.

Als resultaat werden 46 studies gevonden, in de afgelopen 10 jaar uitgevoerd, die interventies onderzochten die het risico op een voedselallergie bij zuigelingen en jonge kinderen zouden kunnen verminderen.
Volgende interventies voor zwangeren en vrouwen die borstvoeding geven en/of zuigelingen zouden weinig tot geen effect hebben op de preventie van een voedselallergie: het vermijden van voedselallergenen, vitaminesupplementen, visolie, probiotica, prebiotica, synbiotica en verzachtende crèmes (emollients).

Borstvoeding, hypo-allergene flesvoeding, en het vermijden van een zuigelingenvoeding met koemelk zullen het risico op koemelkeiwitallergie niet verminderen. Tijdelijke aanvulling van een zuigelingenvoeding met koemelk in de eerste week na de geboorte, zou het risico op koemelkeiwitallergie wel doen toenemen.
Een hardgekookt ei introduceren, geen zachtgekookt of rauw ei, op de leeftijd van 4 tot 6 maanden zou waarschijnlijk het risico om een kippenei-allergie doen afnemen.
Pinda introduceren op de leeftijd van 4 tot 11 maanden bij kinderen met een hoog risico voor een pinda-allergie (= kinderen met ernstig eczeem/en of kippenei-allergie) zal vermoedelijk in een grote afname van pinda-allergie resulteren en dan vooral in landen waar een pinda-allergie frequent voorkomt.

Eén ding is zeker: er is nog steeds veel onduidelijkheid omtrent de mogelijke voordelen van vroege introductie van bepaalde allergenen.
Er is dan ook nood aan onderzoek bij een breder doelpubliek om later met meer zekerheid te kunnen garanderen dat bepaalde interventies bij zuigelingen en jonge kinderen ter preventie van een voedselallergie zinvol zijn.

Bron: Debra De Silva et al, Preventing food allergy in infancy and childhood: Systematic review of randomised controlled trials, mei 2020

Pompoenrisotto

Schermafbeelding 2020-12-10 om 09.19.34
Nodig (4 pers.):
1 kg butternut pompoen – 300 g risotto – 100 ml vermouth – 50 g geraspte Parmezaan – 2 uien – 3 takken selder – 2 wortels – 2 laurierblaadjes – 10 peperkorrels – 1 eetl gedroogde salie (12 blaadjes) – olijfolie – zout – peper

    Bereiding:
    • Snijd de pompoen in blokjes van 2 cm. Hou de pitten en de draden apart voor in de bouillon.
    • Oven voorverwarmen op 200°C.
    • Leg de stukken pompoen in een ovenschaal en strooi er de salie over. Kruiden met peper en zout. Overgiet met 2 eetlepels olijfolie en zorg dat de olijfolie goed in contact komt met de stukken pompoen. Overdek met aluminiumfolie en plaats in de oven totdat de pompoen gaar is (35 tot 45 minuten).
    • Snijd 1 ajuin, de selder en wortels in grove stukken.
    • Ondertussen maak je een bouillon van de pompoenresten, de selder, de wortels en ajuin. Voeg laurierblaadjes en peperkorrels toe en overgiet met 2 liter water. Zet de kom op het vuur, breng aan de kook.
    • Als de bouillon kookt, schakel het vuur uit en laat 30 minuten trekken.
    • Zeef nadien en gebruik deze bouillon om de risotto mee te bereiden.
    • Snipper de andere ui fijn.
    • Voor de risotto: giet wat olijfolie in een kookpot en stoof er de ui in tot hij glazig wordt. Voeg de rijst toe en laat even meestoven. Giet er de vermouth (dit kan je eventueel ook vervangen door bouillon) over en nadien een grote soeplepel bouillon. De rijst slorpt het vocht op.
    • Blijf steeds roeren en voeg nieuwe bouillon toe. Op deze manier geeft de rijst zijn zetmeel af en wordt langzaam gaar. Proef na ongeveer 15 minuten om te zien of de rijst een goede beet heeft.
    • Als de rijst gaar is, haal van het vuur en strooi er de Parmezaan over. Voeg de gare pompoen toe.
    • Schep in kommetjes en garneer met een paar blaadjes verse salie.
    Vrij van:
    Schermafbeelding 2020-12-10 om 08.29.31
    Bevat:
    Schermafbeelding 2020-12-10 om 08.29.04
    Allergeneninfo:
    algemene-icoontjes

    Meer lezen?

    facebook 
    Uitschrijven | Abonnement beheren
    AllergieDietisten.com is een samenwerking tussen 5 zelfstandige diëtisten. We verwerken je gegevens met zorg en delen deze nooit met derden. Je kan onze privacyverklaring hier nalezen.